Saltar ao contido

Bernal de Bonaval

    Santiago de Compostela, s. XIII

    Trobador galego, vinculado co mosteiro de San Domingos de Bonaval. A súa actividade poética desenvolveuse nas cortes de Fernando III e de Afonso X, manténdose fiel ás tradicións líricas pretrobadorescas, en detrimento dos modelos provenzais. Consérvanse 19 cantigas súas, 10 delas de amor, 8 de amigo e unha tenzón feita con Abril Pérez.

    Obras destacadas
    • A Bonaval quer’eu, mia senhor, ir.
    • A dona que eu am’e tenho por senhor.
    • Fremosas, a Deus grado.
    • Diss´a fremosa en Bonaval assí.
    • Se veess´o meu amigo.
    • Ai, fremosinha, se ben ajades.

    Fotografía: Wikipedia

    Máis información: Roteiro da Lírica Medieval